Κυρά Θήρα

Οκτώβριος 1999. Σε μια παρόρμηση της στιγμής, άφραγκος κοκκινομούρης δεινόσαυρος παραιτείται από δουλειά που δεν τον γεμίζει και ακολουθεί πενταμελή παρέα και ένα σκύλο σε διακοπές μιας εβδομάδας στη Σαντορίνη. Κάμπινγκ φυσικά, με την πισίνα να αναπληρώνει για τη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Το πρώτο βράδυ πέρασε δείχνοντας σε Γερμανούς τουρίστες τη διαφορά μεταξύ Καλαμάτας και Αλβανίας. Το δεύτερο βράδυ σημάδεψε ανεξίτηλα τη ζωή μου. Ο Μ. επιμένει να αρχίσουμε τη βραδιά από ένα μπαράκι στα Φηρά που γνωρίζει από παλιά, το "Κυρά Θήρα". Στο άνοιγμα της πόρτας ο Γ. δυσανασχετεί, εγώ ερωτεύομαι. Κλασικό μπαρ "τρύπα", μοιάζει με διάδρομο που συνδέει δύο σοκάκια. Τα ηχεία παίζουν ψαγμένη τζαζ και ο μπάρμαν προτείνει σανγκρία. Έχω βρει το σπίτι μου, στο οποίο θα περάσω τα επόμενα τέσσερα βράδια και θα επιστρέψω τα επόμενα δύο καλοκαίρια. Το μόνο άλλο μέρος που έμεινε στη μνήμη μου από εκείνα τα 5 βράδια ήταν ένα club-ταράτσα μερικά τετράγωνα πιο πέρα, γεμάτο φωτιστικά λάβας και με έναν DJ σε μέγεθος δεινόσαυρου να παίζει house μόνο για πάρτη μας.

Σε λίγες μέρες η σανγκρία θα ρέει πάλι άφθονη στο αγαπημένο μου μπαράκι, ενώ το ξημέρωμα θα βρει το λεμόνι της Corona να μοιάζει σαν να αιωρείται και αυτό μέσα στο φωτιστικό λάβας που θα κινείται νωχελικά στους ρυθμούς του θεόρατου (ελπίζω) DJ. Tα πόδια μου θα πατήσουν για μια ακόμη φορά τη μαύρη παραλία, σαν χαμαιλέοντας θα γίνω ένα με την κόκκινη παραλία. Θα χαρίσω ξανά ένα αναμνηστικό με δελφίνια από εκείνο το κατάστημα στο τέλος του δρόμου και θα αναζητήσω τη Faye στα σοκάκια για να δω τι εκπλήξεις έχει ξεθάψει αυτή τη φορά από τα υψίπεδα της Λατινικής Αμερικής. Ένα ηλιοβασίλεμα θα με βρει σε μίνι wine & cheese πάρτι στην αυλή ενός οινοποιείου, ενώ ένα δεύτερο καθισμένο στην άκρη ενός γαλάζιου θόλου στην Οία να παρατηρώ τους τουρίστες που χειροκροτάνε λες και μόλις είδαν το θέαμα έξω από το παράθυρο του Εστιατορίου Στο Τέλος Του Σύμπαντος. Κάποια στιγμή θα περάσω φυσικά και μια βόλτα από το φαστφουντάδικο στα Φηρά που έχει κάτι πεϊνιρλί ΝΑ (με το συμπάθειο!), που έλεγε και ο Μ. Το κυριότερο, θα έχω επιστρέψει.