Δεν έχω διαβάσει πουθενά κάποια εξήγηση για το τι κρύβεται πίσω από τη συγκεκριμένη αλλαγή. Ίσως να είναι και αυτό ένα από τα παιχνίδια του συγκροτήματος, ανάλογο με την προτίμησή τους να παίζουν τα τραγούδια αλλαγμένα στις συναυλίες. Το τραγούδι περιέχει, κατά την ταπεινή γνώμη ενός δεινόσαυρου,
μια από τις καλύτερες εναρκτήριες στροφές που γράφτηκαν ποτέ. Χρειάζεται όμως να κοιτάξει κανείς στις άλλες δύο στροφές για να λύσει (ή να ανακαλύψει) το μυστήριο. Εκεί, στο τέλος τους, δυο στίχοι που επαναλαμβάνονται και η αλλαγή μιας λέξης που αλλάζει τελείως το νόημα τους.
Στη 12'' (πιο light) έκδοση του τραγουδιού που περιέχεται στο single, ο στίχος ακούγεται καθαρά σαν:
"γιατί αισθάνομαι
όμορφα όπως κι εκείνη την ημέρα που διαλύθηκε το παζλ στον αέρα"
Στην (πιο σκοτεινή) έκδοση που περιέχεται στο Ντισκολάτα, ο ίδιος στίχος έχει αλλάξει:
"γιατί αισθάνομαι
άσχημα όπως κι εκείνη την ημέρα που διαλύθηκε το παζλ στον αέρα"
Διαλέγετε παραλλαγή και παίρνετε.
Η δική μου επιλογή έγινε κάτω από το ηφαίστειο, ανάμεσα στους στίχους της τρίτης στροφής. Αυτή τη φορά δεν αντλώ δύναμη από τα γρήγορά μου πόδια, σαν άλλος
Atanarjuat (φοβερό διαμαντάκι, θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή για τη συγκεκριμένη ταινία). Οδηγός μου είναι τα όνειρα. Κάποια βραδιά θα σε περιμένω στο σταυρό της Λένορμαν. Για να σφίξω το σώμα σου στην αγκαλιά μου ή να γίνω μια ακρίδα στα γόνατά σου, όπως θα σου άρεσε να έλεγες.
Τι είναι μια ανάμνηση στ' αλήθεια;