Zombie Zombie

Έτσι είναι ο κεραυνοβόλος έρωτας. Σου δίνει μια κατραπακιά εκεί που δεν το περιμένεις και μετά ψάχνεσαι να εξηγήσεις τα ανεξήγητα. Όχι ότι δεν μου έχει ξανασυμβεί. Op:l Bastards, Muffin Bakery, Ιλιάδα (η συγκεκριμένη μετάφραση) και Mondo Cane, τα πιο πρόσφατα παραδείγματα. Κάπου εκεί στις αρχές Ιουνίου την πάτησα και με δύο νεκροζώντανους.

Το γεγονός ότι επέλεξα να μην πάω σε πρόσφατη συναυλία τους στην πόλη που μένω για να κάνω κάτι άλλο που τελικά αποδείχτηκε από τα μεγαλύτερα χάσιματα χρόνου στη ζωή μου, τους έχει πλέον αναγάγει σε έμμονη ιδέα. Ένα από τα επόμενα ταξίδια μου θα γίνει αποκλειστικά για να τους δω ζωντανά.

Περιμένω πως και πως να φτάσει στα χέρια μου ολόκληρο το "A Land for Renegades", αλλά και μόνο η ύπαρξη του "Driving This Road Until Death Sets You Free" φτάνει για να κάνει την αναμονή να αξίζει. Δείτε εδώ το βίντεο, μια εξαιρετική stop motion εκδοχή της ταινίας "The Thing" του John Carpenter.

Whammer Jammer!

Έχοντας πάει σινεμά για να περάσω απλώς ευχάριστα την ώρα μου (δηλαδή χωρίς πολλές απαιτήσεις από την ταινία), αυτό που συνέβει με έπιασε τελείως απροετοίμαστο. Για να το πω σε απλά Ελληνικά, "I was blown away"! Όχι φυσικά από την ταινία, το Hancock είναι μετριότατο. Αυτό που είναι κορυφαίο όμως, είναι το τραγούδι που παίζει στην αρχή της ταινίας και ομολογώ ότι δεν θυμάμαι να το είχα ακούσει ποτέ στη ζωή μου. Πρόκειται για το "Whammer Jammer" από τους "The J. Geils Band" (είχαν επιτυχία το "Centerfold"), όπου ο κύριος Magic Dick δίνει ρέστα παίζοντας φυσαρμόνικα. Μιλάμε για απίστευτο σόλο!

Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το τραγούδι εδώ (με την εισαγωγή στην αρχή αλλά στην ουσία χωρίς βίντεο), αλλά και εδώ με βίντεο από συναυλία (αλλά με πετσοκομμένη εισαγωγή). Για όσους είναι περισσότερο σχετικοί με το χώρο, υπάρχει και μια πρόσφατη συνέντευξη του Magic Dick όπου αποκαλύπτει διάφορες λεπτομέρειες για το συγκεκριμένο τραγούδι.

Το soundtrack του Hancock έχει και άλλες καλές στιγμές, όπως το "Move Bitch" από τον Ludacris.

Fantastikoi Hxoi

Ακόμα μια ευχάριστη ανακάλυψη που στοιχειώνει τα ηχεία μου. Ο δίσκος "Κυρίαρχοι Του Σύμπαντος" από τους (τον, καλύτερα) Fantastikoi Hxoi είναι φοβερός. Τον έχω στο repeat εδώ και 4 μέρες στον υπολογιστή μου και δεν φαίνεται να ξεκολλάω σύντομα. Samples από παλιά ελληνικά τραγούδια (αυτά τουλάχιστον που αναγνωρίζονται εύκολα) και απίστευτα "γεμάτα" ηλεκτρονικά τοπία. Προσωπικά αγαπημένα τα: "Ειδικό Βάρος", "Άνθρωπε" και "Η Παλιά Εδέμ". Και εκείνη η φωνητική λούπα στο "Άγγελοι" ... ούτε καν θυμάμαι από πότε έχω να ακούσω κάτι πιο "αιθέρια haunting".

Ο (διπλός) δίσκος προσφέρεται δωρεάν από τον ίδιο τον Fantastikoi Hxoi στο blog του. Πάντως ευχαρίστως θα πλήρωνα για να τον αποκτήσω, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το άλλο project από τον ίδιο τύπο, που ακούει στο όνομα Kitephonics.

Baby Trio: A New Snack

Διαμαντάκι που ανακάλυψα πριν από λίγες μέρες. Οι Baby Trio είναι το νέο project του καταξιωμένου jazz πιανίστα Γιώργου Κοντραφούρη (εδώ παίζει το αγαπημένο του Hammond organ), μαζί με τους Αλέξανδρο Βήχο (ηλεκτρική κιθάρα) και Βαγγέλη Κοτζαμπαση (drums). Το "A New Snack" αποτελεί την πρώτη τους κυκλοφορία, ένα EP με 3 κομμάτια που διατίθεται σε μόλις 777 αντίτυπα και μπορείτε να παραγγείλετε μόνο μέσω του ηλεκτρονικού δισκοπωλείου PlayOurMusic.net. Το CD έρχεται μέσα σε "έξυπνη" συσκευασία που θυμίζει σακουλάκι τυρόπιτας (ταιριάζει απόλυτα με τον τίτλο του δίσκου)!

Ο Γιώργος Κοντραφούρης δε χρειάζεται συστάσεις και το να τον βλέπει κανείς να παίζει πιάνο "ζωντανά" είναι πραγματική απόλαυση. Προσωπικά τον προτιμώ στο Hammond organ, καθώς ο ήχος του πλησιάζει περισσότερο στα αγαπημένα μου ακούσματα. Στο "A New Snack" έχει άξιους συμπαραστάτες δύο μουσικούς που έχουν σχεδόν τη μισή του ηλικία, προσφέροντας 3 συνθέσεις που κινούνται επιτυχημένα ανάμεσα σε jazz και (post) rock. Ακούστε ειδικά το δεύτερο μέρος του "Daddy Giorgos" (τα τελευταία 4 λεπτά) και πείτε μου αν δεν "τα σπάει" αυτό το κομμάτι!

Mike Patton & Metropole Orchestra: Mondo Cane

Ό,τι και να πω είναι λίγο. Η συναυλία είναι άπαιχτη!

http://www.fabchannel.com/mike_patton_concert/2008-12-06/

Κάποιες πληροφορίες υπάρχουν σε ένα post στο blog του fabchannel.

Αυτόν τον απίστευτο τύπο με την τρομπέτα που τον βρήκε;

(Update: Λέγεται Roy Paci και από ότι φαίνεται έχει συμμετάσχει και σε όλους τους δίσκους του Manu Chao. Σχόλιο του Patton μετά από φοβερό σόλο του Paci, που δεν "φαίνεται" πλέον στο βίντεο του fabchannel: "Every band needs a sicilian ... and we've got the best!")

Παραδόξως, πριν από μερικά λεπτά, και αφού είχα προλάβει να παρακολουθήσω τη συναυλία μόνο 3 φορές (στη σειρά!), αφαίρεσαν μερικά από τα τραγούδια. Και πάλι όμως, απλά δεν παίζεται.