Holidays 2011

Endless Loop

Κάτι σαν την Ημέρα Της Μαρμότας. Στο τέλος που θα πάει, θα καταλάβεις και εσύ τι πρέπει να κάνεις για να ξεφύγεις.

Tricky

Σε μια χώρα όπου το 80% του πληθυσμού είναι "μέταλλα", κλείνει τη συναυλία με μια 20λεπτη εκτέλεση του Ace Of Spades των Motörhead, κατά τη διάρκεια της οποίας χώνεται αρχικά στους θεατές που τον σηκώνουν στα χέρια και στη συνέχεια τους ανεβάζει όλους (μα όλους) στη σκηνή. Έπαιξε και κάτι παραπάνω από 2 ώρες συνολικά. Φοβερός.

Ένα Ξεχωριστό Σαββατοκύριακο

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου, μεσημεράκι, στο τρένο από Κοπεγχάγη προς Μάλμοε. Λίγο πριν το Μάλμοε, τα ηχεία ξεκινούν την προαναγγελία του σταθμού. Αντί όμως για τη συνηθισμένη κονσέρβα με τη γυναικεία φωνή, αυτή τη φορά ακούγεται μια αντρική^*. "Πιάνω" το Μάλμοε, αλλά η φωνή συνεχίζει να λέει τα δικά της για 1-2 λεπτά. Το μόνο που ξεχωρίζω είναι το "Obama". Και μετά έρχονται τα αγγλικά:

"We will be arriving at Malmö central station in a few minutes. It is a Friday, a weekend is coming, a fun weekend. But this is a special weekend, an Obama weekend. This is the first weekend for the president Barak Obama. The people have spoken. Yes Yes Yes, We Can!"

Amen, brother!

*: Η φωνή αποδεικνύεται τελικά ότι ανήκει στον μαύρο εισπράκτορα που λίγα λεπτά πριν με είχε πιάσει να κάθομαι παράνομα στο βαγόνι της πρώτης θέσης. Και μου φαινόταν παράξενο πόσο ευρύχωρο ήταν το συγκεκριμένο βαγόνι!

Η Αποθέωση Της Κωλοτούμπας

Μιλώντας με κάποιο φίλο πρόσφατα, ισχυρίστηκα ότι η μόνη τηλεοπτική εκπομπή που θα μπορούσε αυτή την περίοδο να με κάνει να (ξανα)βάλω τηλεόραση στο σπίτι είναι το "The Daily Show with Jon Stewart" (και αν, ως μπόνους, είχα τη δυνατότητα να παρακολουθώ και την "αδελφή" εκπομπή της, το "The Colbert Report", ακόμα καλύτερα).

Τη συγκεκριμένη εκπομπή την ανακάλυψα για πρώτη φορά το 2000 και από τότε έχω περάσει αναρίθμητα βράδια προσπαθώντας να μη χάσω κανένα επεισόδιο. Κάτι που δεν μπόρεσα να αποφύγω πριν από δυο χρόνια, όταν η αλλαγή τόπου κατοικίας σήμαινε και την απουσία της εκπομπής από το τηλεοπτικό πρόγραμμα. Ας είναι καλά το internet βέβαια, μιας και εδώ και λίγους μήνες ολόκληρα τα πιο πρόσφατα επεισόδια (και πάμπολλα παλιότερα, χωρισμένα στα επιμέρους βίντεο) είναι διαθέσιμα δωρεάν.

Πάμε τώρα στο λόγο ύπαρξης του post που διαβάζετε. Η εκπομπή της περασμένης Τετάρτης, 3 Σεπτεμβρίου 2008, είναι απολαυστική και σίγουρα από τις καλύτερες από τότε που άρχισε να είναι παρουσιαστής ο Jon Stewart. Αυτό οφείλεται κυρίως στο κομμάτι με τίτλο "Sarah Palin Gender Card", όπου κυριολεκτικά "διαλύει" διάφορους "κωλοτούμπες" που τριγυρνάνε στα κανάλια και (φυσικά) αντικρούουν τους ίδιους τους εαυτούς τους, προσπαθώντας να υπερασπιστούν την (επιλογή της) Sarah Palin. Σε περίπτωση που δε σας λέει κάτι το όνομα, η κυρία αυτή επιλέχθηκε ως αντιπρόεδρος από τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, John McCain. Αξίζει πάντως να παρακολουθήσετε ολόκληρη την εκπομπή της Τετάρτης, έχει και άλλες πολύ καλές στιγμές.

Αν αναρωτιέστε ποιος βρίσκεται πίσω από τα βίντεο που επανειλημμένa χρησιμοποιεί με τόση επιτυχία το "The Daily Show" για να δείξει τις κωλοτούμπες διαφόρων, διαβάστε ένα άρθρο της Washington Post για τον Adam Chodikoff, τον άνθρωπο που πιθανότατα βίσκεται πίσω από τα περισσότερα εξ αυτών.