Κυρά Θήρα

Οκτώβριος 1999. Σε μια παρόρμηση της στιγμής, άφραγκος κοκκινομούρης δεινόσαυρος παραιτείται από δουλειά που δεν τον γεμίζει και ακολουθεί πενταμελή παρέα και ένα σκύλο σε διακοπές μιας εβδομάδας στη Σαντορίνη. Κάμπινγκ φυσικά, με την πισίνα να αναπληρώνει για τη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Το πρώτο βράδυ πέρασε δείχνοντας σε Γερμανούς τουρίστες τη διαφορά μεταξύ Καλαμάτας και Αλβανίας. Το δεύτερο βράδυ σημάδεψε ανεξίτηλα τη ζωή μου. Ο Μ. επιμένει να αρχίσουμε τη βραδιά από ένα μπαράκι στα Φηρά που γνωρίζει από παλιά, το "Κυρά Θήρα". Στο άνοιγμα της πόρτας ο Γ. δυσανασχετεί, εγώ ερωτεύομαι. Κλασικό μπαρ "τρύπα", μοιάζει με διάδρομο που συνδέει δύο σοκάκια. Τα ηχεία παίζουν ψαγμένη τζαζ και ο μπάρμαν προτείνει σανγκρία. Έχω βρει το σπίτι μου, στο οποίο θα περάσω τα επόμενα τέσσερα βράδια και θα επιστρέψω τα επόμενα δύο καλοκαίρια. Το μόνο άλλο μέρος που έμεινε στη μνήμη μου από εκείνα τα 5 βράδια ήταν ένα club-ταράτσα μερικά τετράγωνα πιο πέρα, γεμάτο φωτιστικά λάβας και με έναν DJ σε μέγεθος δεινόσαυρου να παίζει house μόνο για πάρτη μας.

Σε λίγες μέρες η σανγκρία θα ρέει πάλι άφθονη στο αγαπημένο μου μπαράκι, ενώ το ξημέρωμα θα βρει το λεμόνι της Corona να μοιάζει σαν να αιωρείται και αυτό μέσα στο φωτιστικό λάβας που θα κινείται νωχελικά στους ρυθμούς του θεόρατου (ελπίζω) DJ. Tα πόδια μου θα πατήσουν για μια ακόμη φορά τη μαύρη παραλία, σαν χαμαιλέοντας θα γίνω ένα με την κόκκινη παραλία. Θα χαρίσω ξανά ένα αναμνηστικό με δελφίνια από εκείνο το κατάστημα στο τέλος του δρόμου και θα αναζητήσω τη Faye στα σοκάκια για να δω τι εκπλήξεις έχει ξεθάψει αυτή τη φορά από τα υψίπεδα της Λατινικής Αμερικής. Ένα ηλιοβασίλεμα θα με βρει σε μίνι wine & cheese πάρτι στην αυλή ενός οινοποιείου, ενώ ένα δεύτερο καθισμένο στην άκρη ενός γαλάζιου θόλου στην Οία να παρατηρώ τους τουρίστες που χειροκροτάνε λες και μόλις είδαν το θέαμα έξω από το παράθυρο του Εστιατορίου Στο Τέλος Του Σύμπαντος. Κάποια στιγμή θα περάσω φυσικά και μια βόλτα από το φαστφουντάδικο στα Φηρά που έχει κάτι πεϊνιρλί ΝΑ (με το συμπάθειο!), που έλεγε και ο Μ. Το κυριότερο, θα έχω επιστρέψει.

Η Επιστήμη Χρειάζεται Και (Την) Τέχνη

Κάποιος που εμπνέεται από τον M.C. Escher για να συναρμολογήσει DNA, δεν μπορεί παρά να "ζωγραφίζει" στον καμβά του εργαστηρίου. Κάποιος που παρατηρεί με κάθε σοβαρότητα ότι ένα είδος μακαρονιών "βίδες" συναντιούνται να στρίβουν μόνο προς τη μια κατεύθυνση σε κάποια ήπειρο αλλά και προς τις δύο κατευθύνσεις σε κάποια άλλη, δεν μπορεί παρά να "μαγειρεύει" με μαεστρία το αρχέγονο υλικό της ζωής.

Συνεννόηση Μπουζούκι

- Είδες πόσους Ρι έχει αυτή η ομάδα?
- Εεε?
- Παίχτες με επίθετο Ρι.
- Ποιος λέγεται Ρι?
- Να, αυτός πίσω από τον Λιμπελί.
- Ποιον?
- Τον Φλανκ Λιμπελί!
- Δε μου λες, ποιες ομάδες παίζουν?
- Η Γαρρία.
- ...
- Με την Κολέα.
- Άσε, τώλα κατάραβα!

Μικρό Καλοκαιρινό

Παραλία χωρίς την αλμύρα να σε καίει λέει? Δε λέει.

Από την άλλη, όλα αυτά που σε περιτριγυρίζουν και δεν δίνουν δεκάρα για την απουσία αλμύρας, λένε πολύ.

Ροναλντίνιο Εναντίον Εξολοθρευτή

Την ώρα που στα γήπεδα διαφόρων πόλεων της Γερμανίας διεξάγεται το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου, λίγο πιο πέρα μια διαφορετική φουρνιά ποδοσφαιριστών αγωνίζονται να αποδείξουν την αξία τους και να προσφέρουν αξέχαστες συγκινήσεις στους θεατές. Μιλάμε φυσικά για το τουρνουά Robocup που φέτος πραγματοποιείται 14-20 Ιουνίου στη Βρέμη και φέρνει κοντά ερευνητές ρομποτικής από όλο τον κόσμο, με κοινό παράγοντα την πρόκληση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Ο διαγωνισμός περιλαμβάνει από αναμετρήσεις κουτιών με ρόδες μέχρι μονομαχίες τετράποδων φίλων μας.

Απώτερος σκοπός της όλης προσπάθειας είναι να αναπτυχθεί μέχρι το 2050 μια ομάδα πλήρως αυτόνομων ανθρωποειδών ρομπότ που να είναι ικανή να νικήσει την ανθρώπινη παγκόσμια πρωταθλήτρια. Δεδομένου του ρυθμού ανάπτυξης των σχετικών επιστημονικών κλάδων, δε θα ριψοκινδυνεύσω κάποια πρόβλεψη για το αν ο στόχος θα επιτευχθεί. Θα σας δώσω όμως την ευκαιρία να δείτε ότι μαγικά δεν κάνει μόνο ο Ροναλντίνιο στον αγωνιστικό χώρο (αν και εκείνου φαίνεται πως του τελείωσαν τα μαγικά από τον τελικό του Champions League ήδη). Δείτε την περσινή αριστοτεχνική εκτέλεση πέναλτι ενός εφήβου παιχταρά από το Φράιμπουργκ, η οποία δεν άφησε καμία ελπίδα στον τερματοφύλακα παρά την εκπληκτική εκτίναξή του, και νιώστε και εσείς την αγωνία των θεατών που παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα: Το Βίντεο (5.6MB)

Η Μαγεία Των Μαθηματικών

Κάπου το είχε πάρει το μάτι μου στο Internet, αλλά χτες που το είδα να αναφέρεται και σε τηλεοπτική εκπομπή δεν άντεξα. Δεν μπορώ να το κρατήσω άλλο κρυφό. Σαν άλλος Νοστράδαμος θα προβλέψω το μέλλον, σαν άλλος Tom Hanks στον κώδικα Da Vinci θα λύσω το μυστήριο, σαν άλλος Θείος Πέτρος θα ξεδιπλώσω μπροστά σας τη μαγεία των αριθμών (όχι των πρώτων όμως).

Έχουμε και λέμε ... ψαχουλεύοντας τυχαία στην τσέπη μας βρίσκουμε τρεις αριθμούς: 1954, 1974 και 1990. Ω, τι χαρά! Τι να κάνουμε με αυτούς τώρα? Ας πάρουμε τα τελευταία δύο ψηφία των δύο πρώτων και ας τα πολλαπλασιάσουμε μεταξύ τους. Μη ρωτάτε γιατί, έχουμε έμπνευση σήμερα. Λοιπόν, 54*74=3996. Όμορφος αριθμός το 3996, σίγουρα αν υπήρχε τριγύρω ο Ramanujan θα μας αποκάλυπτε κάποια περίεργη ιδιότητά του. Και τώρα? Τι να το κάνουμε ολόκληρο 3996? Γιατί να μην αφαιρέσουμε από αυτό το 1990? Όλο και κάτι ενδιαφέρον θα πάρουμε. Τι πάει να πει γιατί παίρνουμε ολόκληρο το 1990 και όχι μόνο τα δύο τελευταία ψηφία? Λογαριασμό θα δώσουμε? Αφού γαμάμε και δέρνουμε σήμερα, το είπαμε αυτό. Για να δούμε: 3996-1990=2006. Μεγαλούτσικος αριθμός και το 2006, δεν μπορούσε να βγει κάτι πιο μικρό? Για περίμενε, στο έτος 2006 δε βρισκόμαστε? Και πως να το ερμηνεύσουμε τώρα αυτό? Μα αν λάβουμε υπόψην ότι οι τρεις αριθμοί που κουβαλούσαμε στην τσέπη μας ήταν οι τρεις χρονιές που κατέκτησε στο παρελθόν η Γερμανία το Παγκόσμιο Κύπελλο, σίγουρα το 2006 σημαίνει ότι και φέτος θα το πάρει η Γερμανία. Μα ήταν ξεκάθαρο από την αρχή, δε συμφωνείτε? Τα μαθηματικά είναι τόσο μαγευτικά ώρες ώρες! Πάω τώρα να ποντάρω όλα τα λεφτά μου στη Γερμανία, εξάλλου είναι γραμμένο στα θεμέλια του σύμπαντος.

p.s. Κάτι τέτοια κάνουν και όσοι ψάχνουν να βρουν κρυμμένα μηνύματα στη Βίβλο ή όπου αλλού τους βολεύει.

Μουντιαλικά Μαργαριτάρια

Δεν είναι και πολύ χτυπητά αλλά προέρχονται από τον ίδιο εκφωνητή.

Αγγλία-Παραγουάη. Ο τερματοφύλακας της Παραγουάης έχει μόλις τραυματιστεί και αποχωρεί σιγά σιγά από τον αγωνιστικό χώρο. Η απογοήτευση τον έχει λυγίσει και κρύβει το πρόσωπό του (και πιθανότατα κάποια δάκρυα) με τα γάντια και στη συνέχεια με τη φανέλα.

Ο εκφωνητής: "Πιάνει τη μύτη του. Φαίνεται πως εκτός από τον τραυματισμό στο πόδι, έχει και δεύτερο τραυματισμό στο πρόσωπο!".

Μεξικό-Ιράν: Ο Borgetti τραυματίζεται σε ανυποψίαστη στιγμή και η κάμερα ακολουθεί τη διαδρομή του από τη μια άκρη του γηπέδου στην άλλη, κατά τη διάρκεια της οποίας εκείνος κάνει περισσότερα σήματα και από τροχονόμο ζητώντας αλλαγή. Τελικά φτάνει στη γραμμή του πλαγίου άουτ και περιμένει να γίνει η αλλαγή.

Ο εκφωνητής: "Ο Borgetti δεν φαίνεται και πολύ στενοχωρημένος, ίσως να ζήτησε ο ίδιος την αλλαγή!"

Incoming

Μια εξαιρετική μουσική στήλη έχει ξεκινήσει εδώ και μερικές εβδομάδες στο Avopolis. Πρόκειται για το Incoming, όπου σύμφωνα με το site "ο Δημήτρης Λιλής παρουσιάζει κάθε Πέμπτη ένα διαφορετικό πακέτο cutting edge μουσικής κουλτούρας που ακόμη και αν σας δυσκολέψει να το βρείτε στα γνωστά σας μουσικά στέκια, αξίζει να το ψάξετε."

Μέχρι στιγμής η στήλη ανταποκρίνεται πλήρως στα λεγόμενα. Ρίξτε μια ματιά, αξίζει.

G-14

Μιας και πλέον ζούμε σε ρυθμούς Παγκοσμίου Κυπέλλου, διαβάστε στο site του SuperΣΠΟΡ FM ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου από την εφημερίδα Sportday για τα σχέδια της ΦΙΦΑ και την αντιπαράθεσή της με την ένωση των 18 ομάδων που αποκαλείται G-14 (κάτι από Νίκο Βαμβακούλα θυμίζει αυτό!). Η G-14 που είχε τη φαεινή ιδέα να προτείνει να γίνεται το Παγκόσμιο Κύπελλο (και το Ευρωπαικό) κάθε δύο χρόνια, με χρήση ενός συστήματος κατάταξης των ομάδων με βάση βαθμολογία αντί για τους γνωστούς προκριματικούς αγώνες. Επιδιώκουν δηλαδή να γίνει η διοργάνωση ένα κλειστό κλαμπ, στο οποίο να συμμετέχουν κατά βάση οι παίκτες που ανήκουν στις τάξεις των μελών της G-14, μιας και αυτοί θα στελεχώνουν κατά κύριο λόγο τις ομάδες που θα καταλαμβάνουν τις ανώτερες θέσεις της βαθμολογίας. Όλα αυτά φυσικά για να τα οικονομάνε οι ομάδες, αφού πάγια θέση της G-14 είναι να αποζημιώνονται για τη συμμετοχή των παικτών τους στις εθνικές ομάδες. Η ιδέα κερδίζει βέβαια το βραβείο μαλακίας.

Κρυστάλλινη Σφαίρα

- Daddy? Suppose that great boulder fell down from where
  it's wedged between those other rocks. Wouldn't it
  block our way out, and we'd never, ever, ever get
  home again?
- It would, but it won't ... That boulder's probably been
  there for many thousands of years. It's not going to
  come down just when we're here.
- Surely, if it's going to fall down sometime, then the
  longer it's been there, the more likely it's going to
  fall down now?
- No, it's not like that at all ... Actually, you could
  even say that the longer that it's been there, the less
  likely that it's going to fall down when we're here.

-- Roger Penrose, "Shadows Of The Mind"

Σηκώνει πολλή συζήτηση, αλλά προς το παρόν με απασχολεί πώς θα με βοηθήσει να κερδίσω στο στοίχημα.

Γονι(δια)κό Δίλημμα

Τα παιδιά των παιδιών μου είναι δυο φορές παιδιά μου ή μισή φορά παιδιά μου?