Στοιχηματικές Ανωμαλίες

Για κάποιους αποτελεί άγραφο νόμο του στοιχήματος ... ποτέ μην ποντάρεις υπέρ της αγαπημένης σου ομάδας. Δικαιολογημένο. Τι γίνεται όμως με το ποντάρισμα υπέρ κάποιας ομάδας που αντιπαθείς? Δείγμα ότι είσαι έτοιμος για το ψυχιατρείο? Όχι ακριβώς. Πρώτη φορά το άκουσα κατά τη διάρκεια του παγκοσμίου κυπέλλου το 2002. Η Γερμανία έχει μόλις προκριθεί στον τελικό, ένας δεινόσαυρος έχει γίνει πράσινος από το κακό του, αλλά ο Ολλανδός που κάθεται δίπλα του (και αντιπαθεί την ποδοσφαιρική ομάδα της Γερμανίας όσο τίποτα άλλο στον κόσμο) έχει ένα περίεργο χαμόγελο στο πρόσωπο.

- Όλα καλά? Μήπως σε πείραξε η μπύρα?
- Μια χαρά! (μεγαλώνει το χαμόγελο)
- Οι Γερμανοί προκριθήκανε αν δεν το πήρες χαμπάρι!
- Το ξέρω! (και το χαμόγελο εκεί)
- Και δεν κλαις?
- Γιατί να κλάψω? Είμαι καλυμμένος!
- Ε?
- Έχω ποντάρει από την αρχή του τουρνουά 100 ευρώ στη
  Γερμανία για να κατακτήσει το κύπελλο!
- Εεε?
- Κοίτα, σε περίπτωση που οι Γερμανοί πάρουν το κύπελλο
  θα πέσω να πεθάνω. Στοιχημάτισα υπέρ τους ώστε μερικές
  εκατοντάδες ευρώ να απαλύνουν τον πόνο μου! Δεν έχει
  νόημα όμως να το κάνεις για κάποια εντελώς άχρηστη
  ομάδα αλλιώς πετάς τα λεφτά σου!
- ...

Προχτές ήταν η τέλεια ευκαιρία να εφαρμόσω τη θεωρία του. Μίλαν-Μπαρτσελόνα το μεγάλο ματς, και πέρα από το γεγονός ότι έτσι και αλλιώς θα υποστήριζα Μπαρτσελόνα, δεν θέλω με τίποτα να δω τους Ιταλούς στον τελικό. Το "θύμα" που πίστευε ότι θα νικήσει η Μπαρτσελόνα βρέθηκε, το στοίχημα οριστικοποιήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες και εγώ ευχόμουν για νίκη των Ιταλών με το "λίγο" 1-0 ώστε να βγω διπλά κερδισμένος. Στο τέλος βγήκα μισή ντουζίνα μπύρες χαμένος αλλά όταν ο Giuly κάρφωσε το γκολάκι ήμουν πολύ απασχολημένος να χοροπηδάω για να με απασχολήσει. Κανένας εκεί έξω που να πιστεύει ότι δεν θα προκριθεί η Μίλαν την επόμενη εβδομάδα?

p.s. Φοβερή η πάσα του Ronaldinho στο γκολ (και ακόμα καλύτερα που έγινε στα μούτρα του Gattuso), αλλά όλα τα λεφτά ήταν το σπριντ και η εκτέλεση του Giuly. Θα είναι έγκλημα αυτός ο παικταράς να μην πάει στο Μουντιάλ.

Tell Me Why I Don't Like Mondays

Θα παίζει στο repeat όλη μέρα μαζί με το Παζλ Στον Αέρα. Πάνε οι Κυριακές, πάνε και οι Δευτέρες. Να δω στο τέλος ποια μέρα θα μου μείνει. Μήπως να αρχίσω να συμπαθώ το ατόπημα του Robert με τις Παρασκευές μπας και δω άσπρη μέρα?

Good Bye Lenin!

Παρότι πολύ κουρασμένος από πολύωρο περπάτημα, κάθισα χτες βράδυ να δω επιτέλους την ταινία που περίμενε υπομονετικά εδώ και λίγους μήνες πότε θα αξιωθώ να την τιμήσω. Βέβαια άργησα 2-3 χρόνια να την θυμηθώ αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ! Χωρίς να έχω μπει καν στον κόπο να κοιτάξω ποιοι παίζουν, με περίμενε μια σειρά ευχάριστων εκπλήξεων. Καταρχήν ο πρωταγωνιστής, Daniel Brühl, τον οποίο γνώρισα μέσα από μια μετέπειτα ταινία, τους Edukators, και μου είχε κάνει αρκετά καλή εντύπωση. Για άλλη μια φορά είναι αρκετά καλός και περιμένω να τον δω ξανά στο Joyeux Noël που τώρα ήρθε προς τα μέρη μου. Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως ήρθε με τη μορφή της Lara (Chulpan Khamatova). Έσπαγα για αρκετή ώρα το κεφάλι μου για να θυμηθώ που την είχα ξαναδεί και τελικά με λίγη βοήθεια μου ήρθε ... στο Luna Papa, ένα διαμαντάκι που ξεχειλίζει από μαγεία και ζωή και που αξίζει να δείτε αν πέσει ποτέ στα χέρια σας (το σχόλιο κρυόκωλου βορειαμερικάνου φίλου που την είχε δει μαζί μου ότι ήταν "too loud" τα λέει όλα!). Παρεμπιπτόντως, στο Luna Papa παίζει με επιτυχία ένα δύσκολο ρόλο ο Moritz Bleibtreu, γνωστός και ως "Manni" από το πολύ καλό Run Lola Run. Πίσω στο Good Bye Lenin όμως που ήταν και αυτό συνολικά μια ευχάριστη έκπληξη. Μην περιμένετε φυσικά καμιά λεπτομερή ανάλυση της ταινίας εδώ. Ούτε της βασικής ιστορίας (που αυτή τη φορά υπάρχει), ούτε των πιθανών αλληγορικών (πολιτικών) μηνυμάτων. Προσωπικά τη βρήκα τρυφερή και συγκινητική, χαρακτηρισμοί που για διαφορετική ταινία θα με αποθάρρυναν ίσως να την δω. Οι καλές ερμηνείες και το έξυπνο σενάριο όμως γλιτώνουν την ταινία από το να γίνει γραφική ή μελό. Και φυσικά η απεικόνιση της Ανατολικής Γερμανίας πριν και μετά την πτώση του σοσιαλισμού και του τείχους δίνει από μόνη της ξεχωριστό ενδιαφέρον στην ταινία. Μου άρεσε πολύ και σίγουρα θα την ξαναδώ σύντομα.

Προετοιμασία

Μερικές φορές η ζωή τα φέρνει έτσι ώστε να έρχονται όλα καταπάνω σου με μορφή χιονοστιβάδας, αν και γρήγορα συνειδητοποιείς ότι πάλι κύκλο διέγραψες. Ο δεινόσαυρος προετοιμάζεται για να δεχτεί τα χτυπήματα και αν προλάβει να ρίξει και μερικά. Και επειδή οι μέρες που έρχονται επιβάλλουν επανειλημμένη παρακολούθηση της ταινιάρας του Jarmusch, συνεχίζω την παράδοση:

"In the Kamigata area they have a sort of tiered lunchbox they use for a single day when flower viewing. Upon returning, they throw them away, trampling them underfoot. The end is important in all things."

- Pearline