Good Bye Lenin!

Παρότι πολύ κουρασμένος από πολύωρο περπάτημα, κάθισα χτες βράδυ να δω επιτέλους την ταινία που περίμενε υπομονετικά εδώ και λίγους μήνες πότε θα αξιωθώ να την τιμήσω. Βέβαια άργησα 2-3 χρόνια να την θυμηθώ αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ! Χωρίς να έχω μπει καν στον κόπο να κοιτάξω ποιοι παίζουν, με περίμενε μια σειρά ευχάριστων εκπλήξεων. Καταρχήν ο πρωταγωνιστής, Daniel Brühl, τον οποίο γνώρισα μέσα από μια μετέπειτα ταινία, τους Edukators, και μου είχε κάνει αρκετά καλή εντύπωση. Για άλλη μια φορά είναι αρκετά καλός και περιμένω να τον δω ξανά στο Joyeux Noël που τώρα ήρθε προς τα μέρη μου. Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως ήρθε με τη μορφή της Lara (Chulpan Khamatova). Έσπαγα για αρκετή ώρα το κεφάλι μου για να θυμηθώ που την είχα ξαναδεί και τελικά με λίγη βοήθεια μου ήρθε ... στο Luna Papa, ένα διαμαντάκι που ξεχειλίζει από μαγεία και ζωή και που αξίζει να δείτε αν πέσει ποτέ στα χέρια σας (το σχόλιο κρυόκωλου βορειαμερικάνου φίλου που την είχε δει μαζί μου ότι ήταν "too loud" τα λέει όλα!). Παρεμπιπτόντως, στο Luna Papa παίζει με επιτυχία ένα δύσκολο ρόλο ο Moritz Bleibtreu, γνωστός και ως "Manni" από το πολύ καλό Run Lola Run. Πίσω στο Good Bye Lenin όμως που ήταν και αυτό συνολικά μια ευχάριστη έκπληξη. Μην περιμένετε φυσικά καμιά λεπτομερή ανάλυση της ταινίας εδώ. Ούτε της βασικής ιστορίας (που αυτή τη φορά υπάρχει), ούτε των πιθανών αλληγορικών (πολιτικών) μηνυμάτων. Προσωπικά τη βρήκα τρυφερή και συγκινητική, χαρακτηρισμοί που για διαφορετική ταινία θα με αποθάρρυναν ίσως να την δω. Οι καλές ερμηνείες και το έξυπνο σενάριο όμως γλιτώνουν την ταινία από το να γίνει γραφική ή μελό. Και φυσικά η απεικόνιση της Ανατολικής Γερμανίας πριν και μετά την πτώση του σοσιαλισμού και του τείχους δίνει από μόνη της ξεχωριστό ενδιαφέρον στην ταινία. Μου άρεσε πολύ και σίγουρα θα την ξαναδώ σύντομα.