Ουράνιο Τόξο

Διαβάζοντας τη συνέντευξη του Μιχάλη Δέλτα στο link που ανέβασα στο προηγούμενο post, θυμήθηκα την ευχάριστη έκπληξη που ένιωσα ακούγοντας προ καιρού το "Ουράνιο Τόξο". Δίσκος που ανακάλυψα με καθυστέρηση σχεδόν δύο χρόνων, αλλά ευτυχώς έπεσε στα χέρια μου. Δουλειά που πρέπει να ομολογήσω ότι δεν περίμενα να βγάλει ο Μ.Δ. μιας και μέχρι τότε με είχε συνηθίσει σε ποιο χορευτικό στιλ στην προσωπική του καριέρα. Ένας εκπληκτικός δίσκος όμως που όταν τον άκουσα για πρώτη φορά έκανα αρκετή ώρα να συνέλθω. Με φοβερούς στίχους και ρυθμό σε κομμάτια που σε χτυπάνε σα γροθιά στο στομάχι, όπως το "Η Μικρή Ελένη", το "Άνθρωπε Της Ζούγκλας" και φυσικά το "Τα Αγόρια Δεν Κλαίνε", αλλά και ορχηστρικά κομμάτια όπως το "Seiko" που ακούγονται πιο "δυναμικά" από προηγούμενες δουλειές του. Ένας συγκλονιστικός δίσκος.