Μια Παράλογη Γαστρονομική Ιστορία

Πάντα είναι άσχημο όταν ένας φίλος σου έχει τις μαύρες του, πόσο μάλλον όταν αυτό συμβαίνει αυτές τις μέρες που υποτίθεται ότι είναι γιορτινές. Χτες το βράδυ λοιπόν, και ενώ ετοιμαζόμουν να επανασυνδεθώ με παλιούς γνωστούς και "χαμένους" φίλους, με προλαβαίνει τηλεφώνημα από τον Μ. "Είμαι στα Προάστεια. Έλα όταν μπορέσεις". Από τον τόνο της φωνής του ήξερα αμέσως ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Μισή ώρα αργότερα χαιρετούσα τη θεά πίσω από το μπαρ. Με ένα νεύμα μου έδειξε τον Μ. που καθόταν μόνος του στο τελευταίο τραπεζάκι στο βάθος. Ήταν σκυμμένος πάνω από ένα μισογεμάτο ποτήρι. Κάθησα δίπλα του χωρίς να πω κουβέντα. Είχα να τον δω πάνω από ένα χρόνο αλλά δεν είχε αλλάξει καθόλου.

- Σκέφτομαι να τα παρατήσω.
- Τι?
- Να τα παρατήσω. Το σκέφτομαι.
- Από τη θέση σου στο πανεπιστήμιο? Μα μόλις πριν τέσσερις
  μήνες άρχισες.
- Δεν το αξίζω.
- Εσύ? Που έχεις πτυχίο στα Μαθηματικά, μάστερ στη
  Φιλοσοφία και διδακτορικό στη Λογική?
- Μην ξεχνάς και το postdoc στην Οινοποιία.
- Εσύ? Που η διατριβή σου "Είχε τελικά δίκιο ο Επιμενίδης?
  Αναζητώντας την Αλήθεια και την καλύτερη Τσικουδιά στη
  σύγχρονη Κρήτη" προκάλεσε σάλο παγκοσμίως?
- Εγώ, ναι.

Τον παρακολούθησα σιωπηλός να αδειάζει μονορούφι το ποτό του και να παραγγέλνει ακόμα ένα.

- Τι συνέβει?
- Βγήκα νωρίς και είπα να φάω κάτι, να προετοιμαστώ για
  τα ρακόμελα που μου ετοίμαζες.
- Δεν πήγες στον...
- Ναι.
- Αφού ξέρεις ότι είναι χειρότεροι και από τον Soup Nazi!
- Ναι αλλά εμείς ποτέ δεν είχαμε αντιμετωπίσει κάποιο
  πρόβλημα.
- Και?
- Είχα πιει λίγο στο σπίτι, ήταν που θα έβλεπα και την
  Ε. μετά ...
- Τι έγινε?
- Παρήγγειλα ένα διπλό γύρο. Χωρίς κρεμμύδι και τζατζίκι.
- Αυτό είναι όλο?

Τα μάτια του Μ. είχαν αρχίσει να αστράφτουν ενώ κοιτούσε αόριστα στο κενό μπροστά του.

- Δαγκώνω την πρώτη μπουκιά και τότε το βλέπω.
- Ποιο?
- Το τζατζίκι.

Σε αυτό το σημείο ο Μ. χαμήλωσε τα μάτια του και μαζεύτηκε σωρό. Για μια στιγμή που φάνηκε ότι δίπλα μου καθόταν ένα καημένο ανθρωπάκι, χειρότερο και από τον Lars de Sibling. Με δυσκολία μπορούσα να διακρίνω τι έλεγε.

"Πήγα να διαμαρτυρηθώ αμέσως. Σε εκείνη που της είχαμε βγάλει το παρατσούκλι 'το σκυλάκι του Gödel'. Πριν προλάβω να πω κουβέντα, μου δείχνει με το δάχτυλο τη γνωστή πινακίδα στον τοίχο. 'Σε περίπτωση παραπόνων λαμβάνουμε τα λογικά επιχειρήματα ΠΟΛΥ σοβαρά υπόψην. Σας προειδοποιήσαμε!'. Αγνόησα την πινακίδα με τον αέρα του καθηγητή Λογικής και προχώρησα στο ψητό".

- Συγγνώμη, ο γύρος μου έχει τζατζίκι.
- Θα το ζητήσατε τότε κύριε.
- Μα δεν το ζήτησα! Αυτό είναι το πρόβλημα!
- Θέλετε να πείτε ότι παράκουσα κύριε? Τι ζητήσατε ακριβώς,
  θυμόσαστε κύριε?
- Ένα διπλό γύρο χωρίς κρεμμύδι και τζατζίκι.
- Ωραία. Από ότι βλέπω, αυτό ακριβώς πήρατε κύριε!
- Μα έχει τζατζίκι!
- Εσείς το ζητήσατε κύριε!
- Μα δεν...

"Πριν προλάβω να ολοκληρώσω, γυρίζει προς τους υπόλοιπους πελάτες και λέει την αγαπημένη της ατάκα: 'Την προσοχή σας παρακαλώ. Έχουμε άλλον ένα βλάκα που δεν ξέρει να παραγγείλει ούτε ένα γύρο!'"

- Δεν έχετε κάνει ούτε ένα μάθημα λογικής στη ζωή σας
  κύριε?
- ...
- Τόσα λεφτά θα έχουν ξοδέψει οι γονείς σας για τη
  μόρφωσή σας. Χαμένα έχουν πάει κύριε?
- ...
- Πως έχετε επιβιώσει μέχρι τώρα στη ζωή σας κύριε?
- ...
- Μήπως είσαστε σαν τον Lars de Sibling και του λόγου
  σας? Θα καταλάβω τότε κύριε.
- Εεε ... όχι.
- Είστε απλώς ηλίθιος δηλαδή? Έχετε τη συμπάθεια μου
  και πάλι κύριε.
- ...

"Ενώ κοίταζα αμήχανος γύρω μου προσπαθώντας να βρω κάτι να πω, βγάζει πάνω στον πάγκο ένα κομμάτι λαδόχαρτο, από αυτό που τυλίγουν τους γύρους. Μου δείχνει πρώτα τη μια μεριά που είχε τυπωμένο το πτυχίο του αφεντικού της. Μετά το γυρίζει από την άλλη και μου δείχνει σε όλο τους το μεγαλείο τους νόμους της άλγεβρας Boole και τα θεωρήματα του de Morgan. Εγώ είχα μαρμαρώσει γιατί σιγά σιγά είχα αρχίσει να συνειδητοποιώ τι έγινε".

- Το βλέπετε κύριε? Το λέει εδώ πεντακάθαρα αν αναλύσουμε
  την πρόταση "χωρίς κρεμμύδι και τζατζίκι".
- ...
- Οι κορυφαίοι μαθηματικοί λένε ότι ζητήσατε ένα γύρο
  χωρίς κρεμμύδι αλλά ΜΕ τζατζίκι κύριε.
- ...
- Ενώ εσείς μου λέτε ότι θέλατε να πείτε "χωρίς κρεμμύδι
  και ΧΩΡΙΣ τζατζίκι" κύριε?
- ...
- Και γιατί δεν το είπατε κύριε?
- ...
- Ακόμα και "χωρίς (κρεμμύδι ή τζατζίκι)" να μου λέγατε,
  θα καταλάβαινα κύριε.
- ...
- Αν και τέτοιος που είστε, μάλλον θα τα κάνατε μαντάρα
  και θα σας έβγαινε "χωρίς κρεμμύδι ή τζατζίκι" κύριε.
- ...
- Αντίο σας τώρα κύριε. Καλά μυαλά!

Έχοντας ακούσει προσεκτικά ολόκληρη την ιστορία, σηκώθηκα αθόρυβα και απομακρύνθηκα, αφήνοντας τον Μ. στις σκοτεινές σκέψεις του. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Ένα ξέχεσμα από το σκυλάκι του Gödel μπορούσε να ξεπεραστεί μόνο με ολονύχτιο μεθύσι και μια ιδιωτική σύνοδο με τους θεούς της Λογικής. Αν και πολλοί δεν το είχαν ξεπεράσει ποτέ. Είπα στη θεά πίσω από το μπαρ να με πάρει τηλέφωνο όταν ολοκληρωθεί η δοκιμασία του Μ. για να τον μαζέψω και της ζήτησα να μου επιστρέψει το αντίτυπο του Logicomix που της είχα αφήσει θέλοντας να κάνω έκπληξη στον Μ. Γύρισα σπίτι και πέρασα ολόκληρο το βράδυ προσευχόμενος στον Alan Turing να βοηθήσει τον φίλο μου.