Δύο

Εδώ στέκομαι, σ' αυτή τη σιωπή ... έξι η ώρα τα χαράματα ... ένας απέραντος διάδρομος μ' ενώνει με σένα ... πόσες φορές δεν έκανα το ίδιο πράγμα, με διαφορετικά ρούχα, με τα ίδια, και χωρίς ... εννιά, το ανάποδο του έξι, συνδυασμός του εξήντα εννιά ... κι αυτό που ένιωσα μαζί σου μια στιγμή ... είναι σα μαγνήτης που με κάνει να ονειρεύομαι ... τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι ... να γίνει το σώμα σου ένα με το δικό μου ... πες μου τι σκέφτεσαι για μένα, όταν τα σώματά μας στέκουν σταυρωμένα ... θέλω να φυλάξω αυτές τις εικόνες, αυτές τις λέξεις, μέσα σου.

Μια αισθησιακή φωνή, μια ανεπανάληπτη γυναίκα, δύο ιδρωμένα κορμιά, ένα σώμα, κανένας ενδοιασμός, μια ονειρική ερωτική βραδιά, μια αξέχαστη εμπειρία.