Προαίσθημα

Ξεκινάει σαν μια μικρή ανησυχία. Πως υποτίθεται ότι σηκώνονται οι τρίχες στο πίσω μέρος του λαιμού σου όταν κάποιος σε "καρφώνει" από πίσω? Κάπως έτσι. Μόνο που δεν είσαι σε δημόσιο χώρο, βρίσκεσαι στο σπίτι μόνος σου. Η αρχική αίσθηση είναι παρόμοια. Ένας ξαφνικός πόνος στο πίσω μέρος του λαιμού και στους ώμους, σαν να έχεις πιαστεί. Μετά έρχεται το γαργαλητό στο στομάχι. Όχι όμως αυτό που σου λέει ότι είσαι ερωτευμένος, αυτό που σε κάνει να ξυπνάς ιδρωμένος τα βράδια από το συνηθισμένο εφιάλτη. Σταδιακά σε κυριεύει μια ανεξήγητη αδυναμία. Αισθάνεσαι τα πόδια σου περίεργα, σαν να είναι μουδιασμένα. Δε σε κρατάνε πια. Τα χέρια σου σχεδόν τρέμουν. Η αίσθηση της απώλειας. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ξαπλώσεις, παρόλο που ξέρεις ότι ούτε να κοιμηθείς δε θα μπορέσεις. Είναι εύκολο να δικαιολογήσεις τι σου συμβαίνει ... είσαι κουρασμένος, δεν κοιμήθηκες καλά το προηγούμενο βράδυ, μάλλον είναι απλά η ιδέα σου. Το πρόβλημα όμως είναι ότι αυτή ακριβώς την ανησυχία την έχεις ξανανοιώσει στο παρελθόν. Μία φορά. Είναι δύσκολο να εξηγήσεις τι συμβαίνει, ακόμα και να δεχτείς ότι σου συμβαίνει. Η σκέψη σου ακολουθεί αυτόματα το μονοπάτι που είχες βαδίσει τότε. Κοιτάζεις το ρολόι. Η ώρα ταιριάζει. Σιγά σιγά αρχίζουν να σου έρχονται στο μυαλό διάφορες λεπτομέρειες που είχες αγνοήσει. Ξαφνικά όλα αποκτούν διαφορετικό νόημα. Για λίγο χάνεσαι σε ένα λαβύρινθο ερμηνειών. Μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος? Θα βυθιστείς σε ένα βαθύ και ταραγμένο ύπνο.